Pagina's

zondag 6 maart 2011

Capitulatie in Hotel B.

Al weken staat het leven van 15-jarige puberdochter in het teken van de Carnaval. Wat doe ik aan? Waar ga ik naar toe? Met wie zal ik gaan? Zou ik wel binnen komen? Met wie ga ik logeren? En vooral ook; hoe laat moet ik thuis zijn??


Dochterlief en vriendin hadden besloten dat ze dit jaar samen soldatenmeisje en katje wilden worden. (Ja, 4 dagen hetzelfde aan is tegenwoordig not-done.) Ik zei dat ik het allemaal best vond, zolang ik maar GEEN, ik herhaal GEEN kleren hoefde te naaien.


Vroeger naaide ik van alles voor de kinderen in elkaar. Van dekbedovertrekjes tot gordijntjes. Van poppekleertjes tot keukenschortjes. En van schattige meisjesjurkjes tot vrolijke carnavalpakjes. Maar op de één of andere manier is het plezier in het naaien de laatste jaren verdwenen.


Maar goed, wat ik wilde zeggen; na al een aantal carnavalswinkels te hebben bezocht, togen de dames naar de markt in de Grote Stad op zoek naar het-perfecte-pakje. Ik gaf ze wat geld mee en drukte ze nogmaals op het hart dat ik GEEN, ik herhaal GEEN kleren zou maken!



2 uurtjes later kwamen de leedies thuis met een leuk zwart jurkje en





jawel,





een meter soldatenstof..........




#*$%^># [mopper]




#*$%^># #*$%^> [nog meer gemopper]





Dit keer zou ik sterk zijn en niet toegeven. Hah, wat dacht ze wel niet!



Maar liefst 2 weken hield ik stand.



Tot ik gisteren toch maar weer achter de naaimasjiene kroop.......



Inkonsekwent?



Hoezo?????



Ik weet het, opvoedkundig giga fout.



Maar hé, ik kon het nog!


Eigenlijk was het best wel weer leuk om het stof door m'n handen te voelen glijden.

En weet je dat het een ontzettend goed gevoel geeft om van een lapje van twee-en-een-halve euro een broekje in elkaar te zetten?


[Daar koop je tegenwoordig nog geen paar sokken meer voor.]



Kreeg er zelfs zoveel plezier in dat ik vanochtend met wat oude lapjes nog een nieuw speldenkussentje hebt gemaakt.



En ik voel...


ik voel....


dat die naaimasjiene de komende tijd vaker op de keukentafel te vinden zal zijn.



11 opmerkingen:

Judith zei

Och, wat zullen we zeggen? Opvoedcursus volgen! Haha!!
Het is geweldig, Margriet, dat ook het werken met stof je geweldig goed afgaat.
Ik kan me voorstellen, dat het leuke speldenkussen niet zo maar in de kast verdwijnt - dat MOET op tafel liggen, naast je stoffen en naaimachine (-; Het stimuleert vast ...

marsha. zei

Supermom! In ruil voor deze heldendaad zou ik op z'n minst een foto eisen van de dames in hun soldatenoutfit... (Voor op deze blog... want nu ben ik wel nieuwsgierig naar het resultaat!)

Marina zei

O leuk dat ondanks het breken van je opvoedkundige regels je naaikriebels weer boven komen. Ik heb ook jaren stil gelegen en heb de smaak nu ook teug te pakken wel op voorwaarde dat het creatief is wat ik maak en betaalbaar, dat ik het mooi vind en liefst geen bandwerk, tot nu toe lukt dat ;o)
Je speldenkussentje is een schatje, ik kijk al uit naar meer leuke spulletjes van je.

Annemieke zei

hahahhaa, tja.. toch leuk dat je het gedaan hebt! En die speldenkussen is ook super zeg!!!!!! hele leuke kleurtjes.

Groetjes, Annemieke

Alle mooie dingen zei

heel inconsequent... maar heel herkenbaar... nu had ik wel een foto van de dames verwacht ik hun outfitje.. of krijgen we die nog?
groetjes
Anita
http://alle-mooie-dingen.blogspot.com

Gemma zei

Ha ha Margriet, gelukkig zijn er nog meer moeders zoals ik, wat nou niet opvoedkundig, wat is er nou leuker als een stralende glimlach van je dochter .....en wat een lekker gevoel dat dat naaien nog lukt, het speldenkussen is schattig! Veel plezier nog de komende dagen! Gemma

Marianne Schut zei

Ach waarom verbaast het me niet dat je dit ook gewoon kan!? Die dochter van jou zal wel heel blij zijn met zo'n top moeder die ook nog eens super creatief en handig is! Veel carnaval plezier daar in het zuiden van het land! Liefs Marianne

Ellen zei

Geweldig verhaal weer! En prachtig gemaakt hoor!

Groetjes Ellen

Johanna zei

tsja... misschien dat de meiden volgend jaar zelf een handje kunnen helpen ;) Hahah!!
Het kussentje is een schatje geworden :D

Groetjes, Johanna

Unknown zei

Och ik zeg hier zo vaak iets wat later toch wel gebeurd.
Geen ramp maar opvoedkundig niet oke ik weet het.
Maakte vroeger alles voor de kids.
Tot zelfs jassen en skipakken.
Ik zit er nu bijna niet meer achter alleen om leuke gezellige dingen te maken.
Op het moment doe ik veel met papier.
Maar alles wat je wist komt van zelf weer boven als je eenmaal achter de machine kruipt. Je verleert het nooit.
Wie weet wat we hier nog voor moois voorbij zien komen.
Je spelden kussen is en iedergeval goed gelukt.
Groetjes Brigitte

Splashes of Pink and Mint zei

Wat lekker als je zo goed kunt naaien! Ik zou zo met je willen ruilen, veel verder dan recht toe recht aan kom ik niet! Vind je speldenkussentje om op te vreten.... past hier héél goed hoor, zo in m'n nieuwe creacorner...echt...alsof het ervoor gemaakt is!
Oh en consequent.... en pedagogisch verantwoord.... wat maakt het uit! Je bent gewoon een schat van een moeder!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...