Stampin' Up! Convention 2014 deel II

Wel, de reis vervolgde zich dus richting Brussel.


 


Diepe buiging voor Miranda, die door het mega drukke verkeer van Brussel durfde te rijden met een niet-kunnen-kaart-lezende-Margriet en een Tom Tom die niet up-to-date was naast zich. 



Je moet het maar durven!



En dan heb ik het nog niets eens over in het donker je auto achteruit durven zetten op een VIER-baans rotonde in het centrum van Brussel omdat we (alweer) de afslag gemist hadden.... Heb je dan lef of heb je dan lef?


 

In het hotel aangekomen kreeg ik een hele lieve kaart met daarbij een prachtige handgemaakte zilveren sterretje om aan een armband te hangen van Miranda. Dit als blijk van waardering voor het behalen van mijn 'Rising Star' titel en omdat haar een enkele keer wel eens help met het één of ander....

Wat een SUPER lieve up heb ik toch!! Nogmaals heel erg bedankt Miranda; de ster schittert aan mijn armband en is een prachtige herinnering aan een geweldig weekend. Enne....ik wil je vanaf nu dan ook nooooooooit meer horen zeggen dat je niet attent bent!!




Vervolgens hebben we nog even heel snel de toerist uitgehangen en zijn in een overvolle metro naar het Atomium gegaan. Helaas hadden we geen tijd meer om er in te gaan, maar wie weet doen we dat volgend jaar nog, want de Conventie is de komende 2 jaar weer in Brussel.

Toen vlug-vlug weer naar het hotel om ons op te frissen om naar de Zilver 2 receptie van Stampin' Up! te gaan. Deze receptie is alleen voor demonstratrices met de Zilver 2 of hoger 'status'.





De conventie werd gehouden in het Square Meeting Centre midden in het centrum van Brussel, op zo'n 10 minuutjes lopen vanaf ons hotel. En elke wandeling opnieuw genoot ik van de mooie oude gebouwen....

En het prachtige uitzicht......

Het Brussels Square mag er ook wezen......

Vol verwachting lieten we ons door de bordjes in het doolhof leiden naar de Panoramic Room waar de receptie gehouden werd.....

 

Behalve het uitzicht (helaas geen foto) was ook de zaal heel erg mooi....

Net als alle andere deelnemers ontvingen we onze tas met inhoud voor de workshops en het programmaboekje.......

En de persoonlijk verdiende pins.....

Nu moet ik zeggen dat ik in het begin -als nuchtere Hollandse- heel erg heb moeten lachen om de typisch Amerikaanse pins. 

Maar nu ik weet wat voor beloningen eraan vast hangen vind ik ze ineens ontzettend leuke verzamelobjecten!! 

Als je begrijpt wat ik bedoel.....

Na vele handen te hebben geschud en kussen te hebben uitgedeeld konden we aan tafel. Shelli Gardner (CEO) hield een praatje, Pam Morgan (Vice President) ook en Axel Krämer (Directeur Europa) een leuke sketch. 

En na een heerlijk diner (althans dat vond ik, een tafelgenoot dacht daar anders over, ik noem geen namen maar het begint met een M en eindigt op een A (-;) en een gezellige avond kregen we bij het weggaan allemaal nog een persoonlijke stempel.

 

Stuiter stuiter, wat een topafsluiting van de eerste dag van de Conventie!