Gatenkaas

Degene die me persoonlijk kennen weten dat ik altijd wel mijn woordje klaar heb. Probeer je me voor de gek te houden, dan krijg je gelijk een sneer terug. Nee, wat dat betreft ben ik niet op mijn mondje gevallen. (-;


Toen onze Ivy klein was maakte ik ze graag wijs dat een muisje de gaatjes in de kaas had gegeten.





Didactisch gezien misschien niet helemaal verantwoord....


Maar hé, zeg nou zelf, het klinkt toch een stuk leuker dan een moeilijk verhaal over gasvorming en zuursel en melksuiker enzo.






En net zoals zoveel andere dingen op die leeftijd nam ze het als vanzelfsprekend aan.



[En dat is tegenwoordig wel anders.]





Maar toen ze op een dag zomaar ineens vroeg hoe die muis dan het papiertje van het stuk kaas afhaalde, stond ik wel degelijk met mijn mond vol tanden....


Chapeau!