Koninginnedag

Het dondert en het blixemt en het regent meters bier hier al de hele avond.

Maar wat er vanavond valt, valt er morgen niet!

De dozen met rommel staan gepakt, de wekker staat om 06.30 uur (oink). Morgen is het

Ik zeg: Lang leve de koningin!

En nu zeggen jullie: Hoera, hoera, hoera!

Nichtjes

Al 15,5 jaar zijn ze nichtjes; Ivy en Cartiche.

We hebben nog 4 nichtjes meer , maar Ivy & Cartiche zijn de jongste meisjes van de familie. Bij feestjes en partijen zoeken ze elkaar altijd op, omdat de andere 4 nichtjes allemaal net wat ouder zijn. Ze kunnen het alle 6 prima met elkaar vinden hoor, begrijp me niet verkeerd, maar toch merk je het leeftijdsverschil.

Papier is van MLS
Geinspireerd door deze layout

Als je heel jong bent dan maakt dat leeftijdsverschil niet zoveel uit. Maar als je wat ouder wordt dan worden de verschillen ineens heel groot.

De kleintjes zitten nog op de lagere school en praten over glitterstickers, my-little-ponies en ander soort van kleine-meisjes-geneuzel.

De grotere gaan al naar De Middelbare en bespreken dingen die er pas écht toe doen in het leven: wie-heeft-het-met-wie, long-lasting-mascara en wat-moet-ik-aan-vandaag?

Tegenwoordig zitten we in de periode dat de jongste nichtjes het óók over de long-lasting-mascara, jongens en tussenuren hebben.

Maar de ouderen zijn ze alwéér een stapje voor en praten over uitgaan, rijlessen, universiteit en vakanties op Gersonisos.




Maar gelukkig kunnen de jongsten goed met elkaar overweg.

Het is echt jammer dat ze zo ver uit elkaar wonen (de ene zelfs helemaal in België) en elkaar , m.u.v. een enkel logeerpartijtje, alleen met familie-aangelegenheden zien.

Ik vergeet nooit die keer dat we met de hele familie weer eens een paar huisjes hadden gehuurd en dat wij als eersten arriveerden.

De kleintjes pikten gelijk de grootste kamer MET TELEVISIE in!





Je had de groten eens moeten horen!


Nee, 'die kleintjes' staan hun mannetje wel binnen de familie!

Beestjes vangen

Oh, oh, oh, wat is het toch een prachtig weer!! Puur genieten is het!

Normaal gesproken komt er met dit weer weinig uit mijn handen, maar ik MOEST deze week gewoon iets maken van mezelf.

En dat werd dit mini-boekje:



En nu niet allemaal gaan roepen dat ik mijn Jillibean vlinders weer heb gevonden, want dat is niet zo.


Deze groene kwam spontaan ergens tussen een stapeltje papier uitgedwarreld.


De rest van zijn familie wordt nog steeds vermist.

Enniewee, back in 2006 gingen we met groep 7 traditiegetrouw waterbeestjes vangen.

Het was een prachtige dag in september.

Met schepnetjes en teiltjes fietsten we gezamelijk naar het riviertje De Dommel, hier vlakbij.

Een leuk gezicht zo al die kinderen in rokjes en korte broeken en regenlaarzen aan.

Wat waren het nog kindjes toen....

Ook de meester zag er in zijn korte broek en regenlaarzen allercharmanst uit.....

En voordat ik nu allerlei natuuractivisten over me heen krijg;

de waterbeestjes werden nadat ze door de kinderen en meester uitgebreid bekeken en besproken waren weer netjes terug in het water gegooid!

Rest mij jullie allemaal hele fijne Paasdagen toe te wensen en geniet vooral van het mooie weer!!

Verstoppertje

Okay peeps, nu is het niet meer leuk!




Kunnen jullie me even vertellen waar ik mijn Jillibean vlinders heb gelaten?




Weet je wel, die ik al zo mooi had uitgeknipt en samen in een gripzakje had gestopt, zodat ze klaar waren voor gebruik?





{Mits je ze kan vinden natuurlijk.....}





En als je dan toch bezig bent ook meteen maar verklappen waar ik dat kleine velletje met Hero Arts tekststempels heb verstopt?



En what about mijn spijkerjasje??




Ik ben je eeuwig dankbaar!!

Keukenhof

Ter gelegenheid van de 81e verjaardag van mijn moeder toog ik gisteren in alle vroegte samen met mijn moeder en mijn 3 zussen naar de Keukenhof.



Zo'n vierendertigduizendtweehonderdachtenveertig-andere-mensen-die-ik-niet-kende hadden op deze doordeweekse dinsdagochtend hetzelfde idee.....


Het was de eerste keer in mijn 41-jarig bestaan dat ik er kwam en ik moet zeggen de bloemen zijn werkelijk schitterend!

Maar de bollenvellen die je zomaar gratis en voor niets langs de kant van de weg kunt spotten vond ik zeker net zo mooi.

Ik geloof dan ook niet dat ik snel nog eens naar de Keukenhof toe ga.

{Ik heb de kinderen voorgesteld dat ze me er voor mijn 81e verjaardag nog maar een keertje in mijn rolstoel door heen moeten rijden.}

Na alle bloemenpracht te hebben aanschouwd besloten we van het mooie weer te gaan genieten aan het strand in Noordwijk.

We hebben geluncht en gedineerd in een leuke strandtent en natuurlijk ook nog wat gewinkeld.

Want jeetje, stel je voor, een dagje uit zonder te winkelen kan er bij de familie T. niet in!

Het was een perfecte dag.

Alleen jammer dat ze deze pumps niet meer in mijn maat hadden.....

Welkom thuis!

Dit (simpele) kaartje is voor mijn schoonvader die vandaag uit het ziekenhuis ontslagen is.



De operatie is heel goed gegaan. Hij heeft nog een lange weg te gaan, maar tot nu toe verloopt alles zeer voorspoedig.

Nog bedankt voor jullie lieve berichtjes.

Fijn weekend!

Thinking of you ~again~

En alweer moest ik aan jullie denken.....



Fijne avond en voor straks; oogjes dicht en snaveltjes toe, slaap lekker!

Biedt zich aan: ervaren tuinhulp

Helaas op scrapgebied niets nieuws aan de horizon; de afgelopen week heb ik helemaal niet gescrapt, maar elke vrije minuut van het mooie weer genoten én heel hard in de tuin gewerkt.

Daarbij werd ik natuurlijk op de voet gevolgd door onze kat Noppes. Want net zoals ze me in huis overal achterna loopt, doet ze dat ook buiten. Ze vindt het heerlijk om mee te helpen graven, achter vliegjes aan te zitten, me in de weg te lopen, kevertjes te vangen, en de waterstraal uit de tuinslang te pakken zien te krijgen.

En net toen ik mijn camera had gehaald om haar behulpzame graafwerkzaamheden vast te leggen, liet ze nóg één van haar andere capaciteiten zien.....

Het volautomatisch bemesten van de zojuist omgespitte aarde!



Ze doet het echter ook met liefde en plezier bij de buren....



Maar dát wordt (begrijpelijk genoeg!) niet door iedereen op prijs gesteld.....

Muzikale peuter

Als peuter en kleuter heeft onze dochter wat afgezongen! Uuuuuren kon ze kijken en meezingen met de video van Bassie & Adriaan: Liedjes uit Grootmoederstijd.


{Wij werden er soms helemaal simpel van}


En van wie ze dat muzikale had? Ik heb werkelijk geen idee!



Alleen met de songteksten had ze af en toe nog wat moeite....

Zo zong ze bijv. in plaats van "klein klein kleutertje'' steevast "klein klein keukentje".

Thinking of you

Effe sjekke:

• Een voorjaarskaart; sjek


• 1 papiertje; sjek


• 1 bloem; sjek


• 1 knoopje; sjek


• 1 lintje; sjek (in het haar)


• 1 stempel; sjek


• 1 sentiment; sjek

Ja hoor, deze kaart is wedstrijd-proof.

Hij is voor de kaarten-challenge op het SA-forum.

Ik kan nu denk ik toch wel met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zeggen dat ik over mijn ergste scrapdip heen ben. (-:


Het leven is mooi!

Simpel kaartje

Onderstaand kaartje heb ik nagemaakt van een kaart van Kristina Werner.






Hij is voor mijn schoonvader die morgen een hele zware operatie moet ondergaan.

Fingers crossed please!

Bijdehante tante

Sinds een dag of 15 zwerft er een beginnende layout rond mijn buro. A4-tje kraft, stukje groen papier, foto en enkele uitgeknipte wolkjes. En daarmee hield het op....

Niks kon ik erbij bedenken.

Dagelijks ging het spul door mijn handen. Dacht daarbij diep na, verschoof hier en daar een wolkje en legde de layout weer aan de kant om er de volgende dag weer fris en fruitig tegen aan te kijken. Maar ook de volgende dag peinsde ik me weer suf, compleet met diepe zuchten en nog diepere fronsen.


[Ja, het leven van een scrapster gaat niet over rozen]


Dit ritueel herhaalde zich dag na dag, totdat ik er gisterenavond zoooooooooo genoeg van had! Vanavond zou die layout gemaakt worden!! Al zat ik er vannacht om 3.00 uur nog; dat ding ging af!


Forza! Vooruit met de geit!


Het was een zware bevalling, maar een layout over onze Bijdehante Tante was geboren:




Geïnteresseerd in de journaling?


Het is januari 2000 als Ivy bij de kapper zit en honderduit kletst. Dan vraagt de kapster aan Ivy waar ze woont, waarop Ivy direct antwoordt:







"langs de buurvrouw!"

Het kostte me bloed, zweet en tranen, maar ik ben wel tevreden over het resultaat.


En ach, we zullen maar denken dat goed werk tijd nodig heeft!

Pfffffffffff.........[opgeluchte zucht]