Jorg kon zijn geluk niet op en was de hele dag zenuwachtig. Om 20.00 uur moest papa hem met zijn voetbalschoenen bij de hoofdingang afzetten, waarna Jorg werd opgehaald, aangekleed en instructies kreeg. Eén van de dingen die werd afgesproken was dat de kinderen niet tegen de spelers mochten praten, ténzij een speler iets tegen ze zei, dan mochten ze wat terug zeggen. Maar ach, dat maakte Jorg niet uit ''hij kon toch geen Zweeds".
Natuurlijk had hij zijn avontuur aan iedereen die het horen wilde verteld en zodoende zat de hele klas incl. de juf, z'n voetbalelftal, familie, buren en natuurlijk z'n zus en mama op het puntje van de stoel voor de tv om 20.45 uur. We zagen Jorg klaarstaan in de spelerstunnel, waarna ze samen met de spelers en Foxy het veld op liepen. Helaas hebben wij hem toen niet meer gezien. Gelukkig hebben we wel foto's en hij staat met PSV-shirt 3e van links.
Jorg en de andere kinderen moesten al snel het veld weer af en Foxy haalde allerlei grapjes met ze uit. Daarna werd Jorg omgekleed en wel weer bij papa op de tribune afgezet, waar ze de wedstrijd konden afkijken.
Om 23.00 uur kwam hij moe, koud, maar zeer voldaan weer thuis. De volgende ochtend zei hij: "Mama, het was de mooiste dag van mijn leven!" Nou, wat wil je nog meer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten