Pagina's

vrijdag 14 oktober 2016

Allerlei redenen om te scrappen | feeling hot hot hot



Zo'n jaar of 12 geleden kwam ik voor het eerst in aanraking met scrapbooken. Ik maakte al jaren kaarten, maar was toe aan iets anders. Kaarten maken vond ik nog steeds wel leuk, maar ik had er inmiddels zo veel van en wat moet je er op een gegeven moment allemaal mee? Ook moest ik altijd even slikken bij de gedachten dat mijn met heel veel aandacht en liefde gemaakte kaart waarschijnlijk binnen de kortste keren bij het oud papier van de ontvanger belandde.....


Dus toen ik nr 1 van het blad Creatief met Foto's bij onze plaatselijke boekwinkel op de toonbank zag liggen en er even doorheen bladerde dacht ik meteen 'dát is het!'. Een nieuwe hobby/financiële aderlating was geboren.



Inmiddels heb ik albums vol met scrappagina's in 12" en A4 formaat en ook de doos met mini-albumpjes puilt uit. Het blijft leuk om er af en toe doorheen te kijken en dat ze -in tegenstelling tot veel kaarten- niet bij het oud papier belanden. Laatst zei mijn inmiddels 20 jarige dochter nog 'mama, als ik straks het huis uit ga, dan neem ik die albums wel mee hè.' Ik zeg 'nou, dat zullen we dan nog wel eens zien'. ((-;


 
Enniewee, je kunt over allerlei gebeurtenissen de mooiste scrappagina's maken. Je trouwdag, je huisdier, je kinderen, een sportactiviteit, je vakantie, je familie, een jubileum, een ziekenhuisopname, je  schoolfoto's, je moestuin etc. etc. Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt er over scrappen. Toch zijn er ook mensen die zeggen 'nee hoor, dat scrappen is niets voor mij. Ik hebt niets om over te scrappen. Ik maak niks leuks mee. Ik heb geen kinderen. Ik heb geen huisdieren. Ik ben met pensioen. Etc. etc.'



Ik snap dat echt niet, vind het zo jammer. Er zijn zoveel mooie dingen in de wereld om een pagina over te maken. Ga je tuin in met je camera en probeer die spin in dat spinnenweb te fotograferen, de slak die je hostablad kaalvreet of die mooie Dahlia die in bloei staat. En nee, nu niet zeggen 'ik heb geen tuin', dan ga je maar naar het park. Of het gemeente plantsoen op de hoek van de straat. Neem van mijn part het weer als onderwerp! Die ultra hete september maand bijvoorbeeld en leg hem vast....








Doet er niet toe wat voor foto je erbij zet. Eentje die in september genomen is is al prima. Bedenk een leuke titel en schrijf er een informatief tekstje bij. En nu hoor ik menigeen bij wijze van al denken  'ja maar, ik heb geen mooi handschrift'. Boeien! Mijn handschrift is ook niet perfect. Dat was het van mijn inmiddels overleden oma en vader ook niet, maar toch vind ik het hartstikke leuk om een handgeschreven kaart of briefje van hen terug te vinden. Ik ga er dus vanuit dat mijn naasten dat ook leuk vinden, met of zonder spelfouten.










Dus mensen genoeg redenen om je herinneringen vast te leggen. Het maakt niet uit in welke fase van je leven je zit. Het is het waard en superleuk om later terug te kijken. Ik zeg doen!


 


 

4 opmerkingen:

Clarle van der Lugt zei

Zo mee eens Margriet. Herrinering vast leggen is zo leuk om te doen.

Unknown zei

Krijg gewoon zin........

Adriana zei

Je hebt helemaal gelijk☺

Sarah zei

Dat is zo!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...